امام ضمن حفظ آراستگى خود در خانه، بر آراسته بودن مرد در خانه تاكيد مى نمود(1) و به آنان كه داراي امكانات هستند لازم مىشمرد تا خانواده خود را در رفاه و آسايش قرار دهند(2) و مىفرمود:
شايسته است كه مرد بر خانوادهاش از جهت مالي توجه بيشتر نمايد تا آرزوي مرگ او را نكنند.(3)
ايشان بر فراخى منزل تاكيد مىكرد(4) و مىفرمود: زندگى دنيا و لذت آن در بزرگى منزل و دوستان زياد است.(5)
حضرت رضا عليه السلام براى يكى از خدمتكاران خود منزلى خريد و فرمود چون منزل شما تنگ است در آنجا ساكن شو! آن مرد گفت پدرم در اينجا زندگى مىكرد فرمود اگر پدرت احمق بود تو هم بايد مانند او باشى!(6)
امام بر خوش اخلاقى و نيك رفتارى با خانواده توصيه مىفرمود:
«أَقْرَبُكُمْ مِنِّى مَجْلِساً يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَحْسَنُكُمْ خُلُقاً وَ خَيْرُكُمْ لِأَهْلِهِ يعنى: در قيامت كسى به من نزديكتر است كه در دنيا خوشاخلاقتر و نسبت به خانوادهى خود نيكوكارتر باشد».(7)
پي نوشت:
1) بحارالانوار، ج73، ص 100.
2) وسايل الشيعه، ج15، ص 249، چاپ اسلاميه .
3) همان .
4) مسند الإمام الرضا عليه السلام، ج2، 374.
5) مسند الإمام الرضا عليه السلام، ج2، 374.
6) بحارالانوار، ج 73، ص 153.
7) وسائلالشيعة، ج12، ص153.