قرآن كریم كتابی است كه با گذشت زمان رنگ كهنگی بر چهره مفاهیم بلندش نمی نشیند و همواره ماندگار و جاودانه است.
از آنجا كه سرشت سیره گفتاری و رفتاری امام حسین(ع) با آموزه های قرآنی عجین گشته است، شخصیت او، قیام او و سیره او جاودانه است. حضرت زینب، شیر زن كربلا، این جاودانگی را پیش بینی كرده و خطاب به امام سجاد در دلداری آن حضرت بعد از واقعه دلخراش عاشورا می فرماید: «... بر فراز آرامگاه پدرت قبله عشقی بنا خواهد شد كه نشانه هایش كهنه نمی گردد و گذشت روزگار آن را از بین نمی برد، هر چه ستمگران برای نابودی آن كوشش كنند، هرگز به خواسته خود نائل نمی شوند، پیوسته شكوه و جلال آن رو به افزایش است» (52)
شیخ «عبدالحسین الاعم» شاعر متعهد عرب در سوگ شهادت آن حضرت شعری ناظر به همین معنا دارد كه:
گرچه جسم مطهر حسین(ع) در صحرای كربلا مدتی اندك بدون دفن باقی ماند...
لیكن قبر او در درون سینه و قلب دوستدارانش تا ابد جای دارد (53)