خدا هیچ موقع راه بر گشتن به خودش رو به روی آدم نمی بنده و راه برگشتن
به روی همه و همه گناهکاری بازه ولی یه آیه ای هست توی قرآن که بیشتر از اینا ما
گناه کارا رو شرمنده خودش می کنه!
اون آیه ۷۰ سوره مبارکه فرقان هست که می فرماید:
إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَن وَعَمِلَ عَمَلاً صَلِحاً فَأُوْلَئِكَ
یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُوراً
رَّحِیماً
روز قیامت عذاب بعضی ها تا دو برابر زیاد میشه، مگر كسانى كه توبه كنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند. پس اینان
(كسانى هستند كه) خداوند بدىهایشان را به نیكى تبدیل مىكند، و خداوند آمرزنده و
مهربان است.
اینکه خدا گناهای آدم رو می بخشه یه چیزه، ولی ـ همونطوری که از معنی آیه
خودتون متوجه شدین ـ تبدیل کارای بد به کارای خوب یه چیز دیگه!؟
اینکه میگه ضمن توبه، ایمان بیاره؛ بخاطر اینه که وقت گناه ایمان آدم از
بین میره!
یعنی همون ایمان آدم به روز حساب و کتاب، یعنی همون ایمانِ به
عذابایی که به آدمِ گناهکار وعده داده شده!
وقتی که توبه می کنه اون ایمانی که
بوسیله گناه از بین برده دوباره بدستش میاره و سعی می کنه نسبت به قبل نقاط ضعفش رو
بر طرف کنه، که شاید نقطه سازنده اش هم همین باشه!
که در نهایت همین توبه واقعی باعث میشه که یه انقلاب درونی تو آدم بوجود
بیاد که از این به بعد کارای بد خودش رو ترک کنه و به سمت «عمل صالح» که تو آیه شریفه بهش اشاره شده بود، برسه
همونطوری که مشاهده کردین این قانون (توبه) هم مثل قوانین دیگه خدا،
سازنده و حساب شده است!