خیلی وقتها یه کارایی می کنیم بعد از مدتی یه دفعه تو ذهنمون میاد که من اصلا برای چی این کار رو انجام میدم دلیل داره یا خرافاته یا بی دلیل انجام میدم.
خیلی وقت ها دیده بودیم که قدیمی تر ها به آب فوت می کردن با خودمون می گفتیم اینارو ببین جه کم عقلن آخه این کارا خرافاته برای چی انجام میدن؟
تا اینکه علم اومد و ثابت کرد که آب می تونه با حرف زدنای ما انرژی مثبت دریافت کنه یا انرژی منفی دریافت کنه.
حالا امروز یه سوال دیگه به ذهنم رسید و اون اینکه چرا ما وقتی دعا می کنیم دستامونو رو به آسمون می گیریم
یه ذره تحقیق کردم دیدم چند تا علت داره؟
1)این سوال رو از امام صادق کردن حضرت این جواب رو دادن
امام (ع) فرمود:: این موضوع، در علم و احاطه و قدرت خدا یكسان است (وهیچ تفاوتى نمى كند) ولى خداوند متعال دوستان و بندگانش را دستور داده كه دستهاى خود را به سوى آسمان، به طرف عرش بردارند، چرا كه معدن رزق آنجا است، (بحار جلد 3 صفحه 330)
آسمان معدن و منبع رزقه چون غالب ارزاق انسانها از آسمانه (باران، زنده كننده زمین هاى مرده از آسمان مى بارد، نور آفتاب كه منبع حیات و زندگى است از سوى آسمان مى تابد، هوا سومین عامل مهم حیات در آسمان است)
2)یه دلیل دیگه اینکه ما با این کار می خواهیم بگیم خدایا ما خیلی کوچک هستیم و خیلی به تو نیازمندیم

اما همینطور که داشتیم جستجو می کردم یه دلیل علمی نیز پیدا کردم
البته ما نیازی به این دلیل های علمی نداریم اما چکار کنم که بعضی از افراد وقتی بهشون می گی امام صادق یه چیزی گفته باورشون نمیشه ولی وقتی می گی مثلا این دانشمندای هلندی این طوری گفتن باورشون میشه و عمل میکنن این هم یکی از عواملیه که به نظر من باعث عقب ماندگی ما شده
بگذریم
خلاصه دیدم دانشمندان هلندی هم ثابت کردن که نگاه كردن به آسمان باعث بهتر شدن روحیه افراد می شود. با نگاه كردن به آسمان با بالابردن دست ها و چشمها به بالا به سوی آسمان می توان احساس خوبی از ذهن ایجاد و روحیه را تقویت كرد. بنابراین به منظور مقابله با غم و ناراحتی خود كافی است فقط سر را رو به بالا كرده و نگاهی به آسمان كنید.
خیلی حرف زدم بیشتر از این سرتونو درد نیارم فقط یک جمله دیگر

منبع :وبلاگ یه دنیا سوال