روزی عیسی(ع) در مسیر راه خود، با سه نفر ملاقات کرد ودید بدنی ضعیف دارندورنگشان پریده است. پرسید:
«چرا چنین شده اید؟» گفتند: ترس از خدا وآتش دوزخ ما را به چنین حالی افکنده است.
عیسی(ع) فرمود:«بر خدا سزاوار شد که به خائف درگاهش، امان بدهد واو را از عذاب دوزخ حفظ کند.»
سپس از آنجا گذشت ودرمسیر راه به سه نفر دیگری برخورد کردکه حال ورنگشان،پریشانتر وپژمرده تر از سه نفر اول بود.پرسید:«چرا چنین شده اید؟»
گفتند:«اشتیاق به بهشت مارا به این صورت در آورده است.»
عیسی(ع) فرمود:«به خدا سزاوار است،به آنچه امید دارید شما را عطا فرماید.»
سپس از آنجا گذشت وبا سه نفر دیگر روبه رو شد.دید حال آنهااز دو دستۀ قبل پریشانتر وفرورفته تر استودر صورت آنها نشانه های نور دیده می شود،پرسید:«چرا چنین شده اید؟»
گفتند :«ما خدار دوست داریم،عشق به خدا ما را چنین نموده است.»
عیسی(ع) دوبار فرمود:«اَنتُمُ المُقَرَّبُونَ؛ مقرّبان درگاه خدا شما هستید.»(مجموعۀ ورّام، ج۱،ص۲۲۴)
.......................................................
منبع/قصه های قرآنی/محمد محمدی اشتهاردی