امام محمد باقر علیه السلام:
اِنَّ لِکُلِّ شَیءٍ قُفلاً وَ قُفلُ الایمانِ الرِّفقُ
هر چیزی قفلی دارد و قفل ایمان مدارا کردن و نرمی است.
جهاد النفس، ح271
* * * * *
امام سجاد علیه السلام كنیزى داشت. روزى آب روى دست امام مى ریخت تا آن حضرت آماده نماز گردد. اتفاقا خسته شد و ظرف آب از دستش افتاد و بر سر امام آسیب رساند. حضرت سر بلند كرده و به سوى كنیز متوجه شد.
كنیز گفت: «و الكاظمین الغیظ».
حضرت فرمود: من خشم خود را فرو بردم .
كنیز گفت : «و العافین عن الناس».
امام علیه السلام فرمود: خداوند تو را عفو كند. (یعنى من از تو گذشت كردم ).
كنیز گفت : «و الله یحب المحسنین ».( آل عمران ، آیه 33. ترجمه : آنان خشم فرو نشانند، از بدى مردم درگذرند و خداوند دوستار نیكوكاران است).
امام علیه السلام فرمود: برو كه در راه خداوند، عزیز و بزرگ و آزادى.
بحارالانوار جلد 46 صفحه 68 - جلد 71، صفحه 398 و 413 و جلد 80، صفحه 329