اگر استاد کار به شاگردش کلید مغازه را بدهد که فردا مغازه را بازکن و مقداری پول روی زمین در مغازه بریزد که او را امتحان کند. در حالیکه استاد می داند که شاگرد بی اجازه پولها را بر می داردو او را می شناسد.
فردا شاگرد این کار را می کند و استاد هم او را از مغازه بیرون می کند. حالا هیچ شاگردی نمی گوید: تو که می دانستی که من دزدی می کنم پس چرا کلید مغازه را به من دادی پس مقصر خودت هستی!
خداوند متعال وسایل خیر و شر را در اختیار ما قرار داده و می داند که عاقبت ما چگونه می شود، ولی علم خدا به خوبی و بدی ما دلیل بر مجبور بودن ما نیست.
مجتهدی تهرانی