غذای انسان باید متنوع باشد ، اگر در غذای انسان تنوع نباشد و همیشه یک غذا بخورد – اگر چه غذای خوب هم باشد – باعث خستگی و ملامت می شود بلکه غذاها باید مختلف باشد این در غذای جسم است، در غذای روح و جان نیز اینگونه است.
علم که غذای روح است باید متنوع باشد و از اساتید مختلف گرفته شود تا باعث دلزدگی و سیری نشود. حضرت امیر علیه السلام فرمود: خُذ مِن کلِّ علمٍ اَحسنهُ فإنَّ النحلَ یأکلُ من کلِّ زَهرٍ اَزینهُ فَیَتَوَلّدُ منهُ جوهرانِ نفیسانِ اَحَدُهما فیهِ شفاءٌ للنّاسِ و الاخَرُ یُستَضاءُ بِهِ ( غررالحکم/ح113).
از هر علمی بهترینش را بگیر چنانکه زنبور از هر گلی نیکوترینش را می خورد و در پی آن از او دو ماده گرانبها بوجود می آید یکی عسل که برای شفاست و دیگری موم که باعث نور است.
مجتهدی تهرانی