امام صادق علیه السلام به شیعیان خود فرمودند:
منکم و الله یقبل ، و لکم و الله یغفر، إنّه لیس بین أحدکم و بین أن یغتبط و یری السرور و قرّة العین إلّا أن تبلغ نفسه هاهنا – و أومأ بیده إلی حلقه-
بخدا قسم فقط اعمال شما پذیرفته می شود، و بخدا قسم فقط خداوند شما را می آمرزد، بین یکی از شما و آنچه باعث خشنودی و چشم روشنی او گردد چیزی جز رسیدن جان او به حلقومش فاصله نیست.
سپس فرمود
وقتی چنین شد و در حال احتضار قرار گرفت رسول خدا(ص) و امیر المومنین(ع) به همراه جبرئیل و فرشته مرگ نزد او حاضر می شوند ، در این هنگام علی (ع) نزدیک می آید و عرض می کند:
ای رسول خدا ! این شخص ما اهل بیت را دوست داشت پس او را دوست بدار.
رسول خدا (ص) به جبرئیل می فرماید: ای جبرئیل! این شخص خدا و رسول و اهل بیت رسولش را دوست داشته است او را دوست بدار.
جبرئیل به فرشته مرگ یعنی عزرائیل می فرماید: این شخص خدا و رسول و اهل بیتش را دوست داشته است پس تو او را دوست بدار و با وی مدارا کن.
سپس ملک الموت نزدیک می آید و جان او را به راحتی و آسانی از بدن او خارج می کند ، آنگاه کفنی برای او از بهشت به همراه حنوطی که با مشک خوش بویی آمیخته است نزد او فرود می آید، او را با آن کفن بهشتی کفن کنند ، و از آن حنوط بر بدنش بمالند و جامه ی بلند زرد رنگی از جامه های بهشتی بر او بپو شانند.
و هنگامی که او را در قبر گذارند ، خداوند دری از درهای بهشت بر او بگشاید که نسیم بهشتی و عطر و بوی آن به او رسد، سپس از پیش رو و طرف راست و چپ او قبرش را به اندازه مسیر یک ماه راه وسعت دهد، و بعد از آن به او گفته شود: بخواب همانند عروسی که در بستر می آرامد، و تو را بشارت باد به راحتی و آسایش و بهشتی که پر از نعمت است و پروردگاری که بر تو خشمگین نیست.
سپس خاندان پیامبر (ص) را در کوههای رضوی زیارت می کند،با آن ها هم غذا می شود ، از غذای آن ها می خورد و از آبی که آن ها می آشامند می نوشد، و در مجالسی که دارند با آن ها گفتگو می کند تا آن که قائم ما اهل بیت قیام کند، در آن هنگام به امر الهی برنگیخته می شوند و گروه گروه لبیک گویان به او روی می آورند.
در آن زمان اهل باطل دچار شک و تردید می شوند و بی بند و بارهای دور از حقیقت که حرمت و احترام ائمه را نگه نمی دارند نابود می گردند، اشخاص شتابزده (که قبل از وقت موعود می خواهند حکومت جهانی برپا گردد) خود را به هلاکت می اندازند، و آنها که فرج را نزدیک می دانند و آن را بعید و دور نمی پندارند اهل نجات هستند.
و به خاطر آن رسول خدا(ص) به علی (ع) فرمود: تو برادر من هستی و وعده گاه من و تو در وادی السلام است.
الکافی: 3/131ح4، الزهد:81ح219، بحار الانوار:6/197ح51.