»وَ لَو اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيماً» [1]
«و اگر مخالفان هنگامى كه به خود ستم می كردند به نزد تو می آمدند و از خدا طلب آمرزش می كردند و پيامبر (نيز) براى آنان طلب آمرزش می كرد قطعاً خدا را توبه پذير مهربان می يافتند»
«يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا اِلَيْهِ الْوَسيلَةَ» [2]
»اى كسانى كه ايمان آورده ايد از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد و وسيله اى براى تقرّب به او بجوييد»
»وَ لِلّهِ الْاَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها» [3]
»و براى خدا نامهاى نيك است پس خدا را با آن نامها بخوانيد»
در روايات معصومين نقل شده است كه: «وسيله بندگان به سوى خداوند متعال و نيز نامهاى نيكِ خداوند، همان اهل بيت عصمت و طهارت می باشند، چنانكه نبى اكرم «صلّياللهعليهوآلهوسلّم» فرمودند:
»نَحْنُ الوَسيلَةُ إِلىَ اللَّهِ» [4]
»ما وسيله به سوى خداوند متعال هستيم»
و نيز امام صادق (علیه اسلام) فرمودند:
»نَحْنُ وَ اللَّهِ الْاَسْماءُ الْحُسْنى» [5]
»به خدا سوگند، اسماء حُسنى و نامهاى نيك در قرآن، ما هستيم»
امّا در قرآن كريم آياتى نيز هست كه بت پرستان را به اين دليل كه بت را وسيله تقرّب به خدا می دانسته و آن را شفيع قرار می دادند مذمّت كرده است:
»وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَضُرُّهُمْ وَ لا يَنْفَعُهُمْ وَ يَقُولُونَ هؤُلاءِ شُفَعائُنا عِنْدَ اللَّهِ» [6]
»آنها غير از خدا چيزهايى را می پرستند كه نه به آنان زيان می رساند و نه سودى می بخشد، و می گويند اينها شفيعان ما نزد خدا هستند»
»وَ الَّذينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ اَولِياءَ ما نَعْبُدُهُمْ اِلّا لِيُقَرِّبُونا اِلَى اللَّهِ زُلْفى» [7]
»و آنها كه غير خدا را اولياى خود قرار دادند (دليلشان اين بود كه) اينها را نمی پرستيم مگر به خاطر اينكه ما را به خدا نزديك كنند»
زيرا اوّلاً كار آنها نه واسطه قرار دادن بُتها، بلكه عبادت آنها بود كه بالاترين ظلم است، همانگونه كه قرآن شريف از قول لقمان به فرزندش، می فرمايد:
»لا تُشْرِكْ بِاللَّهِ اِنِّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظيمٌ» [8]
»شرك به خدا نياور زيرا شرك، ظلمى بزرگ است»
و ثانياً كار آنها خرافى و مخالف با عقل بود، زيرا بتى كه نه شعور و نه نفع ونه ضرر دارد و نه می تواند خود را حفظ كند و نه ديگرى را، چگونه می تواند شفيع يا موجب تقرّب به خداى متعال شود؟
---درس آیه الله مظاهری----------------------------------------------
پي نوشت ها
1. نساء / 64
2. مائده / 35
3. اعراف / 180
4. بحار الانوار، ج 25، ص 22، باب 1، ح 38
5. بحار الانوار، ج 91، باب 28، ح 7
6. يونس / 18
7. زمر / 3
8. لقمان / 13