« وَأَزْوَ جٌ مُّطَهَّرَةٌ »
چه زنانى؟
« كَأَمْثَـلِ اللُّؤْلُوءِ الْمَكْنُونِ »
این زنها براى چه كسانى هستند؟ براى آنهایى است كه زنا نكردهاند، با چشمشان نامحرم را نپاییدند. براى آنهایى كه خیلى از جاها شهوت خودشان را نگهداشتند. این حق آنها است.
آنهایى هم كه اینجا شهوت خود را خرج كردند و هیچ چیزى براى آنجا نگذاشتند كه دیگر شهوت ندارند، مىگویند: بفرمایید به جهنم، مىخواهى به بهشت بروى چكار؟ یك گوشه مثل گداها بنشین، شهوت، چشم، گوش هم كه ندارى، همه را خرج زر و زورهاى حرام كردهاى. شكم هم كه ندارى تا در بهشت بخورى، همه را خرج حرام خورى كردهاى، بود و نبودى كه به تو داده بودم همه را یك جا خرج كردى، تویى و یك اسكلت استخوانى، كه هیزم جهنم است:
« فَكَانُواْ لِجَهَنَّمَ حَطَبًا »
خدا كه حرفى ندارد، شكم دارى كه به بهشت بروى؟ شهوت، چشم، گوش و زانو دارى؟ مىتوانى بروى؟
همه را اینجا خرج نكنید، این مقدارى هم كه دارید تقویت كنید. دواى تقویتى زیاد است، یعنى زانوهایتان را با رفتن به مسجد، به مجالس ابى عبدالله علیهالسلام قوى كنید.
چشمتان را با گریه كردن، گوشتان را با شنیدن آواى قرآن و حلال، شكم را با خوردن حلال قوى كنید، كه در آینده نزدیك، شما باید تا ابد با زیباترین زنان بهشتى باشید. با بهترین نعمتها، روى بهترین تختها و در كنار بهترین چشمهها باشید. اینها را تقویت كنید كه آنجا خیلى به دردتان مىخورد.
برگرفته از سخنان استاد حسین انصاریان