نسبت نماز به بقیه اعمال و عبادات ما نسبت نخ اسکناس به اسکناس است و اعمال و عبادات همه و همه اعتبارشان بسته به وجود یک نماز مقبول است و این یک حقیقت است آنجا که صادق آل محمد می فرماید:
أَوَّلُ ما یُحاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلاةُ، فَإنْ قُبِلَتْ قُبِلَ سائِرُ عَمَلِهِ، وَ إذا رُدَّتْ، رُدَّ عَلَیْهِ سائِرُ عَمَلِهِ.
اوّلین محاسبه انسان در پیشگاه خداوند پیرامون نماز است، پس اگر نمازش قبول شود بقیه عبادات و اعمالش نیز پذیرفته می گردد وگرنه مردود خواهد شد.
«وسائل الشیعه، ج 4 ص 34 ح 4442»