آياتی از قرآن كريم در شأن امام حسين(ع) نازل شده است

وی با اشاره به دسته اول اين آيات كه آياتی هستند كه در شأن حضرت سيدالشهدا(ع) نازل شده‌اند و روی آيه تنها به طرف حضرت است، تصريح كرد: صريح‌ترين آيه‌ای كه در شأن اباعبدالله(ع) نازل شده است آيه مباهله يعنی آيه 61 سوره آل عمران است؛ در اين آيه «فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَةَ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ» لغت «ابْنَاءنَا» صراحتا به معنی امام حسن(ع) و امام حسين(ع) است و تمام مذاهب و فرق شيعه و سنی بالاتفاق در اين مورد اتفاق نظر دارند.

عضو هيئت علمی جامعةالمصطفی(ص) العالميه با بيان اينكه اين آيه از آياتی است كه امام حسين(ع) مستقيما در كنار برادرشان منظور شده است ابراز كرد: در روز مباهله دانشمندان مسيحی كه نزديك به دو هفته بود به مدينه آمده بودند، با پيامبر(ص) در مورد مباحث مختلف و حتی راجع به خود حضرت عيسی(ع) نيز بحث می‌كردند اما در هيچ موردی قانع نشدند و از طرف خداوند ندا آمد كه مباهله انجام دهيد؛ مباهله يعنی اين كه دو طرف همديگر را نفرين كرده و لعنت و عذاب خدا را برای كسی كه حق نيست بخواهند؛ در اين داستان خداوند افراد را تعيين كرد و به پيامبر(ص) فرمود «فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ... »و دستور داد تا مباهله را انجام دهند.

وی در ادامه افزود: در همين آيه ابناء پيامبر(ص) شناخته شده‌اند، ساداتی كه نسلشان به امام حسين(ع) و امام حسن(ع) می‌رسد به اعتبار اين آيه از فرزندان خود پيامبر(ص) محسوب می‌شوند هر چند به واسطه حضرت زهرا(س) و اين موضوع كه نسل پيامبر از طريق دخترشان منتقل شده است از امتيازات رسول اكرم(ص) است.

عضو هيئت علمی جامعةالمصطفی(ص) العالميه ادامه داد: آيه ديگری كه مستقيما امام حسين(ع) را منظور واقع كرده است آيات 5 تا 11 سوره دهر است كه معروف هست در حالی كه امام حسن(ع) و امام حسين(ع) در زمان نزول آيات طفل بودند اما اين آيات مستقيما به ايشان اشاره دارد.

وی تصريح كرد: از آياتی كه شاه بيتهای قرآن است كه در مورد امام حسين(ع) وارد شده، آيه تطهير است كه در روايات شيعه و سنی فراوان مصاديقی وجود دارد كه اهل البيت(ع) در اين آيه مستقيما به امام حسن(ع) و امام حسين(ع) و ديگر اهل بيت پيامبر(ص) برمی‌گردد؛ حتی در تاريخ طبری 16 روايت وجود دارد كه تماما گفته‌اند مصداق بارز واژه اهل البيت امام حسن(ع) و امام حسين (ع) هستند.

تشريح آياتی كه تطبيقا در مورد امام حسين(ع) نازل شده‌اند

استاد سطح عالی حوزه با اشاره به دسته دوم آيات در مورد امام حسين (ع) افزود: آياتی ديگر آياتی است كه تطبيقا در مورد امام حسين(ع) است، اين آيات، آياتی است كه ائمه (ع) آنها را تطبيقا در مورد امام حسين(ع) نقل فرموده‌اند، به طور مثال رواياتی داريم كه سوره فجر را سوره امام حسين(ع) ناميده‌اند؛ در واقع وقتی اين سوره نازل شده است امام حسين(ع) مصداق اصلی اين سوره نبوده است اما با توجه به اينكه آيات «یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ، ارْجِعِی إِلَى رَبِّكِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً» شاه بيت اين غزل خداوند است و عصاره اين سوره است و امام حسين (ع) مصداق اكمل و اتم اين آيه بوده است؛ لذا تطبيقا اين سوره در مورد امام حسين(ع) نازل شده است.

اباعبدالله (ع)؛ مصداق اكمل و اتم «یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلَى رَبِّكِ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً»

مولف كتاب «پژوهشی تطبيقی در روايات تفسيری فريقين» در توضيح اين تطبيق تصريح كرد: در بين اوليای خداوند تنها كسی كه توانسته اين تسليم و رضا را به بهترين شكل و كاملترين نحو به صورت عملی نشان دهد، امام حسين(ع) است؛ زيرا حضرت اباعبدالله(ع) در هنگام شهادت در آن وضعيت وخيم كه در تاريخ بيان شده است باز لب به شكايت باز نكردند و به خداوند فرمودند خداوندا هر چه رضای تو است به آن راضی‌ام.

وی با اشاره به آيه «الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ ...» اظهار كرد: آيه ديگری كه ائمه در روايات خود تطبيقا فرموده‌اند در مورد امام حسين (ع) است اين آيه بوده و امام باقر(ع) فرموده است اين آيه در هنگام هجرت پيامبر(ص) نازل شده است كه پيامبر(ص) مظلومانه مجبور به ترك مكه شد و در آن هنگام شأن نزول آن واقعه بود؛ اما جريان و تطبيق اين آيه واقعا در حركت امام حسين (ع) است؛ اين دسته از آيات تطبيقی كه مصداق اكمل و اتم آنها امام حسين(ع) است بيش از 100 آيه در قرآن كريم است.

بطن آياتی از قرآن در مورد امام حسين(ع) است

رستم‌نژاد عنوان كرد: دسته سوم آيات، آياتی است كه بطنشان در مورد امام حسين(ع) است و ظاهرشان اين طور نيست؛ مثل آيات« مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ، بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا یَبْغِیَانِ، دو دريا را به گونه‏اى روان كرد كه با هم برخورد كنند ميان آن دو حد فاصلى است كه به هم تجاوز نمى‏كنند» در روايات معصومين(ع) مؤكدا وارد شده است كه بطن كلمه مرجان و لولو امام حسين(ع) و امام حسن(ع)هستند و آن دو دريا امام علی(ع) و حضرت زهرا (س) است كه هم شيعه و هم اهل تسنن به كرات اين مسئله را تاييد كرده‌اند.

مولف كتاب «پژوهشی تطبيقی در روايات تفسيری فريقين» با بيان اينكه وجود معنی بطنی برای آيات به اين معنی نيست كه ظاهرشان معنی نداشته باشد ابراز كرد: اين دسته از آياتی كه بطنشان در مورد امام حسين (ع) هستند بسيار متعدد و زياد است.

قيام امام حسين(ع)؛ تفسير عملی برخی از آيات قرآن

استاد سطح عالی حوزه اضافه كرد: دسته چهارم آيات در واقع نه مستقيم در مورد امام حسين(ع) است نه از باب جری و انطباق در مورد ايشان است و نه بطنشان در مورد ايشان است؛ بلكه آياتی هستند كه حركت و كار اصلی امام حسين (ع) يعنی نهضت و قيام ايشان تفسير عملی و كامل اين آيات است؛ آياتی داريم كه در مورد جهاد، شهادت، رضا، رسيدن به مقام تسليم و .... نازل شده‌اند، كه امام حسين(ع) عملا با كار خود مفاهيم و معارف اين آيات را نشان داد و اين آيات را تفسيری عملی كرد.