ماههای حرام عبارت است از ذیالقعده، ذیالحجه، محرم و رجب است: "الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَـَتُ قِصَاصٌ;(بقره،194) این ماه حرام در برابر آن ماه حرام است و ]هتک[ حرمتها قصاص دارد." یعنی پاسخ مبارزة مشرکان در ماههای حرام، در همان ماهها داده خواهد شد. در حقیقت، مبارزة مسلمانان در ماههای حرام به خاطر بازگرداندن احترام این ماههاست. در واقع، جملة "وَالْحُرُمَـَتُ قِصَاصٌ..." پاسخ دندانشکنی است به آنها که جنگ در ماههای حرام را به پیغمبراسلامایراد میگرفتند; یعنی احترام ماه حرام در برابر کسانی است که آن را محترم بشمارند، ولی در برابر کسانی که احترام آن را زیر پا گذارند، رعایت آن لازم نیست و جنگ با آنها در این ماه اشکال ندارد و به مسلمانان دستور داده شده است که در صورت بروز جنگ به مبارزه برخیزند، تا مشرکان دیگر به فکر شکستن حریم ماههای حرام نیفتند.(ر.ک: تفسیر نمونه، آیةالله مکارم شیرازی، ج 2، ص 19 ـ 20.)