شيعيان به دستور اولياى دين مخصوصاً به دستور امامان بعد از امام حسين(ع) براى زنده نگه داشتن اهداف امام حسين و فرهنگ عاشورا تلاش و كوشش ميكنند، اما اوج عزاداری ها در ماه محرم می باشد، افزون بر آن عزاداری های که امروزه به وجود می آید به اعتبار حادثه کربلا در سال 61 هجری است نه اینکه امروزه حادثه عاشورا به وجود آمده باشد تا گفته شود تا قبل از عاشورا امام حسین و یاران وی به شهادت نرسیده است نباید تا روز عاشورا عزاداری نمایم. مهمتر از همه این که حادثه عاشورا باید به صورت یک مجمو عه در نظر گرفت، بدین معنا که مصایب امام حسین (ع) از همان حرکت وی از مدینه شروع گردید، چنانکه قبل از عاشورا مسلم (ع) به شهادت رسید وقبل از روز عاشورا آب را به روی اهلبیت بستند، بدینسان حادثه عاشورا قبل از روز عاشورا شروع شد. در ضمن این مطلب را نباید فراموش کرد:آنچه که مهم است حفظ فرهنگ عاشورا است.یکی از عوامل حفظ فرهنگ عاشورا عزاداری است، حال عزاداری قبل از روز عاشورا باشد یه بعد از آن لذا معصومان در همه زمان ها برای امام حسین (ع) عزاداری نموده و دیگران را به عزاداری سفارش می نمودند.
امام باقر(ع) در زمينة برپايى عزا در خانه ها بر امام حسين(ع) ميفرمايد: بايد بر حسين(ع) ندبه و عزادارى و گريه كنيد و بر اهل خانة خود دستور دهيد كه بر او بگريند. با اظهار گريه و ناله بر حسين(ع) مراسم عزادارى بر پا كنيد و يك ديگر را با گريه و تعزيت در سوگ حسين (ع) ملاقات كنيد.(1)
رمز جاودانگى نهضت حسينى نيز همين احيا و زنده نگهداشتن و تعظيم شعاير بوده است. امام خميني(ره) فرمود: الآن هزار و چهارصد سال است كه با اين منبرها با اين روضه ها و با اين مصيبت ها و با اين سينه زنى ها (دين اسلام) را حفظ كرده اند.(2)
اى كه آميخته مهرت با دل
كرده عشق تو مرا دريا دل
بذر عشقى كه به دل كاشته ام
جز هواى تو ندارد حاصل
از ميعشق تو، عاقل مجنون
وزخم مهر تو مجنون عاقل
گر شود كار جهان زير و زبر
نشود عشق تو از دل زايل(3)
پی نوشت ها :
1. جواد محدثى، فرهنگ عاشورا، ص 312، نشر معروف، قم،1378 به نقل از كامل الزيارات، ص 175.
2. جواد محدثی، همان، ص 313.
3.همان، ص 315.