...اگر شهادت حسين بن علي صرفاً يک جريان حزنآور ميبود، اگر صرفاً يک مصيبت ميبود، اگر صرفاً اين ميبود که خوني بناحق ريخته شده است و به تعبير ديگر صرفاً نفله شدن يک شخصيت ميبود ولو شخصيت بسيار بزرگي، هرگز چنين آثاري را به دنبال خود نميآورد. شهادت حسين بن علي از آن جهت اين آثار را به دنبال خود آورد که...نهضت او يک حماسه بزرگ اسلامي و الهي بود؛ از اين جهت که اين داستان و تاريخچه، تنها يک مصيبت و يک جنايت و ستمگري از طرف عدهاي جنايتگر و ستمگر نبود، بلکه يک قهرماني بسياربسيار بزرگ از طرف همان کسي بود که جنايتها را بر او وارد کردند.
شهادت حسين بن علي حيات تازهاي در عالم اسلام دميد و ...اثر و خاصيت يک سخن يا تاريخچه و يا شخصيت حماسي اين است که در روحْ موج به وجود ميآورد، حميّت و غيرت به وجود ميآورد، شجاعت و صلابت به وجود ميآورد؛ در بدنها، خونها را به حرکت و جوشش درميآورد و تنها را از رخوت و سستي خارج ميکند و چابک و چالاک مينمايد.
چه بسيار خونها در محيطهايي ريخته ميشود که چون فقط جنبه خونريزي دارد، اثرش مرعوبيت مردم است، اثرش اين است که از نيروي مردم و ملت ميکاهد و نفسها بيشتر در سينهها حبس ميشود. اما شهادتهايي در دنيا هست که به دنبال خودش روشنايي و صفا براي اجتماع ميآورد. شما در حالت فرد امتحان کرده و ديدهايد که بعضي از اعمال است که قلب انسان را مکدّر ميکند ولي بعضي ديگر از اعمال است که قلب انسان را روشن ميکند، صفا و جلا ميدهد. اين حالت عيناً در اجتماع هم هست. بعضي از پديدههاي اجتماعي، روح اجتماع را تاريک و کدر ميکند، ترس و رعب در اجتماع به وجود ميآورد، به اجتماع حالت بردگي و اسارت ميدهد، ولي يک سلسله پديدههاي اجتماعي است که به اجتماع صفا و نورانيت ميدهد، ترس اجتماع را ميريزد، احساس بردگي و اسارت را از او ميگيرد، جرأت و شهامت به او ميدهد.
بعد از شهادت امام حسين يک چنين حالتي به وجود آمد، يک رونقي در اسلام پيدا شد. اين اثر در اجتماع از آن جهت بود که امام حسين عليه السلام با حرکات قهرمانانه خود روح مردم مسلمان را زنده کرد، احساسات بردگي و اسارتي را که از اواخر زمان عثمان و تمام دوره معاويه بر روح جامعه اسلامي حکمفرما بود، تضعيف کرد و ترس را ريخت، احساس عبوديت را زايل کرد و به عبارت ديگر به اجتماع اسلامي شخصيت داد. او بر روي نقطهاي در اجتماع انگشت گذاشت که بعداً اجتماع در خودش احساس شخصيت کرد. [2]
پی نوشتها:
[1] . مفاتيح الجنان، زيارت امام حسين عليه السلام در عيد فطر و قربان.
[2] . مجموعهآثاراستادشهيدمطهري، ج17، ص: 51 تا ص: 53