قرآن براي بيان معجزات پيامبران‌، يا از اين واژه‌ها استفاده كرده‌: 1. "آيه‌" (اعراف‌، 106 ـ 108) 2. "بيّنه‌" (اعراف‌، 73) 3. "برهان‌" (قصص‌، 31 و 32) و يا به بيان مصاديق معجزات پرداخته است‌.(اسرأ، 88)( ر.ك‌: پيام قرآن‌، مكارم شيرازي‌، ج 7، ص 265 ـ 275، نشر مدرسه امام‌علي بن‌ابي‌طالب‌. )
بيشتر معجزاتي كه قرآن به آنها اشاره فرموده‌، مربوط به پيامبران پيشين است‌; امّا در مورد معجزات پيامبر اسلام‌، قدر مسلم و بر اساس نظر بيشتر مفسران‌، قرآن به سه نوع از آن‌ها اشاره كرده كه عبارتند از: 1. شق‌ّالقمر كه در اولين آيه از سوره قمر به آن اشاره شده است‌. "الشق‌ّ القمر" يعني اجزاي قرص ماه از يكديگر جدا و به دو نيم شده‌، اين آيه‌، به معجزة "شق‌ّ القمر" كه قبل از هجرت در مكه براساس پيشنهاد مشركان مكه انجام شد، اشاره مي‌كند.( ر.ك‌: الميزان‌، علامه طباطبايي‌، ج 19 ،ص 57 ـ 62، مؤسسه اعلمي للمطبوعات‌. ) 2. معراج پيامبر كه در اولين آيه از سوره‌هاي اسرأ (بني اسرائيل‌) و نجم به آن اشاره شده است‌. خداوند، در يك شب‌، پيامبر را از مسجدالحرام به بيت‌المقدس و از آن‌جا به سوي آسمان‌ها به معراج برد.( ر.ك‌: الميزان‌، ج 13، ص 32 ; همان / مجمع البيان‌، علامه طبرسي‌، ج 6، ص 609، نشر ناصرخسرو. )
3. قرآن‌، خود از جمله معجزاتي است كه در بسياري از آيات از جهات مختلفي به معجزه بودنش اشاره شده است‌. خداوند مي‌فرمايد: "قل لئن اجتمعت الانس والجن‌ّ علي أن يأتوابمثل هذا القرءان لايأتون بمثله و لو كان بعضهم لبعض ظهيراً; (اسرأ، 88) اگر جن و انس گرد آيند تا نظير اين قرآن را بياورند، مانند آن را نخواهند آورد; هر چند برخي از آنها پشتيبان برخي ]ديگر[ باشند."
اعجاز قرآن‌، در حدي است كه خداوند، ديگران را به همانند آوري دعوت كرده است‌. ويژگي مهم اين معجزه‌، جاويدان بودن آن تا روز قيامت است‌.
برخي ديگر از معجزات و امدادهاي خداوند متعال به پيامبر اكرم‌عبارتنداز:
1. هلاكت استهزأكنندگان و دفع شرّ آنها از پيامبر اكرم‌; (حجر، 95)
2. تكثير سپاه اسلام در چشم مشركان قريش در جنگ بدر; (انفال‌، 43 و 44)
3. فرود آمدن فرشتگان و كمك آن‌ها به سپاه اسلام در جنگ بدر; (انفال‌، 9)
و... .( ر.ك‌: تفسير نمونه‌، آية‌اللّه مكارم شيرازي و ديگران‌، ج 7، ص 103 ـ 109 و 187 ـ 192، دارالكتب الاسلامية‌. )
امّا حوادث و اتفاق‌هاي غيرعادي كه در هنگام تولد حضرت محمد6 روي داد، مانند: شكافته شدن ايوان كسري و فروريختن كنگرة آن‌، خاموش شدن آتشكدة فارس‌، خشك شدن درياچة ساوه و... در قرآن نيامده است‌، بلكه در كتاب‌هاي تاريخي و زندگاني پيامبر اكرم‌بيان شده است‌.( ر.ك‌: فروغ ابديت‌، استاد جعفر سبحاني‌، ج 1، ص 149، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي‌. )