متن پاسخ: اوّلاً؛ بايد گفت رهبري بعد از رسول اكرم«صلي الله عليه وآله» به صورت اجماع نبوده است زيرا:
الف: همه مسلمانان آن عصر با ابوبكر بيعت نكردند تا اجماع حقيقي حاصل شود؛
ب: مسلمانان ساير بلاد هم در مدينه حضور نداشتند؛
ج: اهل بيت«عليهم السلام» و بعضي از صحابه و خويشان آن جناب از بيعت خودداري كردند.
ثانياً: امام - با توجّه به مسئوليّت سنگيني كه دارد - بايد معصوم باشد و نميشود حافظ شريعت نبوي«صلي الله عليه وآله» از علم و عصمت برخوردار نباشد. پس امام معصوم را بايد يك معصوم معين كند، زيرا غيرمعصوم نميتواند معصوم را بشناسد.
ثالثاً: براساس ادله قاطعي كه شيعه اماميه در اختيار دارد امامت پس از پيامبر«صلي الله عليه وآله» با نصّ آن حضرت و نصب اميرالمؤمنين علي«عليه السلام» از جانب خداوند صورت گرفته است و در موردي كه نص در كار باشد اجماع كارساز نخواهد بود.