:چشم پوشی از حرام کلید رهایی بخش انسان از بسیاری امورخطرناک می باشد چشم پوشی از نگاه حرام ،نرفتن درپی مال حرام و هر چیزی که خداوند حرام نموده انسان را از پرتگاهها و افتادن در آتش غضب الهی حفظ می کند چراکه اگر شخصی دریایی از اعمال خوب و نماز و روزه و .. داشته باشد اما بر خوردن مال حرام و انجام فعل حرام همت داشته باشد همه خوبی ها و خیرات را بر باد می دهد. برابر روایت نبی مکرم اسلام این گونه افراد در قیامت حاصلی را برداشت نمی کنند و جایگاهشان آتش است. حذیفه بن یمان با واسطه از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت مىکند که فرمود: «در روز قیامت گروهى آورده مىشوند که کارهاى نیکشان بسان کوههاست. پس خداوند آن اعمال را به گرد و غبارى پراکنده در هوا تبدیل مىکند و دستور مىدهد آنها را به سوى آتش ببرند! سلمان گفت: اى رسول خدا صلى الله علیه و آله این افراد را براى ما توصیف کن! پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود: بدان که، آنان روزه مىگیرند و نماز مىخوانند و از شب [با عبادت] نیرو و توشه بر مىگیرند ولى وقتى چیز حرامى بر آنان عرضه مىشود به سویش شتاب مىکنند.»(ترجمه جامع أحادیث الشیعة)، ج22، ص: 317 باید از شر شیطان به خدا پناه برد که کاری می کند برخی از انسانها پوستینی از دین ،برخود می پوشند و در مقابل با اندک پیشنهاد رشوه و ...با برچسب هدیه و هبه، دین خود را برباد می دهند و امان از این لقمه های حرام اما زیبا که برای خورنده آن نه آبرویی پیش خالق می گذارد و نه پیش مخلوق.
مصطفی لعل شاطری: در حدیثی گرانسنگ از امام صادق (ع)، ایشان علماء و دانشمندان فاسد را به هفت قِسم تقسیم و جایگاه هر گروه را در یکی از طبقات هفتگانه جهنم بیان نموده اند، به نحوی که فرموده اند:
اِنّ مِن العلماء مَن یحبّ اَن یخزن علمه و لایؤخذ عنه، فذاک فی الدّرک الاول مِن النار؛
1- برخی از علماء می اندوزند و استفاده نمی رسانند، اینان در طبقه اول آتش اقامت دارند.
و مِن العلماء مَن اذا وعظ انف و اذا وعظ عنف، فذاک فی الدّرک الثّانی مِن النار؛
2- دسته ای دیگر چون موعظه شوند، نمی پذیرند و تکبر می ورزند و چون موعظه کنند، تعدی می کنند و سخت گیری می نمایند، این دسته در طبقه دوم قرار دارند.
و مِن العلماء مَن یری اَن یضع العلم عند ذوی الثّروة و الشّرف، و لایری له فی المساکین وضعاً، فذاک فی الدّرک الثّالث مِن النار؛
3- عده ای تنها به صاحبان پول و قدرت و اهل دنیا و جاه نظر دارند و تنها آن ها را از علوم خود بهره مند می سازند و فقط در مجالس آنان حاضر می شوند و به مساکین و فقراء توجهی ندارند، اینان در طبقه سوم آتشند.
و مِن العلماء مَن یذهب فی علمه مذهب الجبابرة و السّلاطین، فان ردّ علیه شیءٌ مِن قوله او قصّر فی شیءٍ مِن امره غضب، فذاک فی الدّرک الرّابع مِن النار.
4- برخی از علماء راه و روش سلاطین و پادشاهان را می پیمایند، اگر کسی سخن و عمل این ها را رد کند و نپذیرد، و یا اگر کسی آن ها را اکرام و احترام ننماید و با القاب و عناوین نام نبرد و نستاید، بر او خشم می گیرند، و اینان اهل طبقه چهارم آتش هستند.
و مِن العماء مَن یطلب احادیث الیهود و النّصاری لیغزر و یکثّر به حدیثه، فذاک فی الدّرک الخامس مِن النّار؛
5- بعضی از علماء سخنان یهود و نصاری را گرفته تا به این سبب بر سخنانشان بیفزایند و آن را مایه غرور و عجب خود قرار دهند. این گروه در طبقه پنجم آتش ساکن هستند.
و مِن العلماء مَن یضع نفسه للفتیا و یقول: سلونی، و لعلّه لایصیب حرفاً واحداً والله لایحبّ المتکلّفین فذاک فی الدّرک السّادس مِن النّار؛
6- گروهی نیز بدون علم و آگاهی خود را در موضع فتوا قرار می دهند و به مردم می گویند هر چه می خواهید از ما جویا شوید در حالی که به چیزی آگاه نبوده و حقایق را نمی شناسند و حتی یک حرف را هم نمی فهمند. اینان در طبقه ششم آتش قرار دارند.
و مِن العلماء مَن یتخذ علمه مروئةً و عقلاً، فذاک فی الدّرک السّابع مِن النار؛
7-و آخرین دسته از علماء فاسد آنانند که علم اندوخته اند تا خلایق آنان را عالم خوانند و اهل عقل و تدبر پندارند، اینان نیز در طبقه هفتم آتش جای دارند. (خصال شیخ صدوق، ج2: 353؛ ره رستگاری، ج1: 41)
پیامبر اکرم از شیطان پرسید نظرت درباره علی بن ابیطالب، وصی من چیست؟ شیطان پاسخ داد یا رسولالله امکان دستیابی به علی وجود ندارد. این آدم از نظر ما دستنیافتنی است چون به پروردگار عالمیان متصل است و ما نمیتوانیم به او برسیم و من راضی هستم که او کاری با من نداشته باشد چرا که من طاقت یک لحظه دیدار او را ندارم چون نور الهی علی آنقدر قوی است که ما را دفع میکند.
حجتالاسلام انصاریان افزود: حضرت رسول فرمودند شیطان! رفقای تو در این دنیا چه کسانی هستند؟ شیطان گفت کسانی که پشتسر مردم غیبت میکنند و پایبند به نماز نیستند. حضرت فرمود همنشینان تو چه کسانی هستند شیطان گفت شرابخواران و همچنین تمام زناکاران در آغوش من هستند. پیامبر(ص) پرسید وکیلان تو چه کسانی هستند شیطان گفت وکیلان من کمفروشان، و خزانهداران من کسانی هستند که خمس و زکات خود را پرداخت نمیکنند.
وی گفت: پیامبر اکرم (ص) در ادامه پرسید شیطان! سرور و شادی تو در چیست شیطان پاسخ داد در این است که مردم قسم دروغ میخورند. حضرت فرمود چشم تو را چه چیزی کور میکند شیطان گفت کمکی که به مستمند در تنهایی میشود. پیامبر فرمود گوش تو را چه چیزی کر میکند شیطان گفت وقتی امت تو دستانشان را به سوی پروردگار بلند کرده و یا الله و یا رب میگویند.
اکثر انسانها ممکن است راه به خطا روند و فریب شیطان را خورده و گناهی را مرتکب شوند
در این بین برخی از انسانها دست به کارهایی می زنند که لازمه آن کسب اطلاعات کافی برای شروع آن می باشد.به عنوان مثال اگر فردی قصد تجارت دارد طبیعتا در کنار برنامه ریزی های اقتصادی باید به احکام تجارت از دیدگاه دینی و مذهبی توجه کند .
در روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است که :
گناه عالم یکی است و گناه نادان دوتا
عالم فقط برای ارتکاب گناه عذاب می شود ولی نادان هم برای ارتکاب گناه و هم برای نیاموختن علم عذاب می شود
(میزان الحکمه ج8ص 3932)
با نگاهی ساده به اطرافمان ،نتیجه کسب دانش در هر حوزه ای را می توان دریافت به عنوان مثال در امور مادی فردی که بدون شناخت و مطالعه کافی مبادرت به کاری کند ضرر وزیان بیشتری متوجه اوست تا شخصی که جوانب کار را می سنجد واقدام می کند لذا در امور دینی هم افراد باید برای کسب دستورات دینی به کارشناسان دین مراجعه کنند و بر اساس تشخیص خود عمل ننمایند چراکه هم در این دنیا متضرر شده و هم در آن سرای.
وقتی کسی از مسیری می خواهد عبور کند که خطری او را تهدید می کند حتما خود را به وسایل ایمنی تجهیز می کند.
حالا اگر می خواهی دردنیا سعادتمند شوی و به فلاح و رستگاری برسی باید بدانی دشمنی قسم خورده برای گمراهی انسانها در کمین است که باید برای در امان ماندن از وسوسه های او خود را آماده نمود.در روایتی اینگونه وارد شده است:
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ أَبِی زِیَادٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ النَّبِیَّ ص قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِشَیْءٍ إِنْ أَنْتُمْ فَعَلْتُمُوهُ تَبَاعَدَ الشَّیْطَانُ مِنْکُمْ کَمَا تَبَاعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ قَالُوا بَلَى قَالَ الصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَةُ تَکْسِرُ ظَهْرَهُ وَ الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَ الْمُوَازَرَةُ عَلَى الْعَمَلِ الصَّالِحِ یَقْطَعُ دَابِرَهُ وَ الِاسْتِغْفَارُ یَقْطَعُ وَتِینَهُ وَ لِکُلِّ شَیْءٍ زَکَاةٌ وَ زَکَاةُ الْأَبْدَانِ الصِّیَامُ.(1)
رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله به اصحاب خود فرمود: آیا چیزى را به شما باز نگویم که اگر آن را بجا آورید، شیطان چنان از شما دور شود که مشرق از مغرب دور شده است؟ گفتند: بلى یا رسول الله، فرمود: روزه روى شیطان را سیاه میکند، و صدقه پشتش ( کمرش) را میشکند، و دوستى در راه خدا و تعاون (همکاری و مشارکت) بر انجام عمل صالح او را ریشه کن ( اعانت در کار خیر بیچاره اش ) میسازد، و استغفار رگ قلبش ( رگ گردنش) را قطع میکند. و هر چیزى را زکاتى است، و زکات بدنها روزه است.(2)
1- الکافی (ط - الإسلامیة) 4 /62 - مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول 16/198
2- من لا یحضره الفقیه / ترجمه غفارى، على اکبر ومحمد جواد و بلاغى، صدر ؛ 2 /389
مکارم الأخلاق / ترجمه میرباقرى 1 /260
بسته به اینکه چه خصلتی در انسان ملکه شده باشد، ادمی می تواند منشا خیر باشد یا شر.
برخی از خصایص نیکو به دلیل آنکه ریشه در فطرت آدمی دارند وقتی در وجود انسان ملکه شده باشد انجام آن سبب می شود تا هم خود انسان و هم دیگران با مشاهده آن احساس خرسندی نمایند ولذا وقتی ادمی به انجام کارهای زشت شهره باشد نمی توان از او انتظار اعمال شایسته و نیک داشت.
در روایتی که در زیر آمده ده خصلت نیکو را از ده نفری که به بدی شهره هستند نباید انتظار داشت.
امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند:
1- نباید از شخص متکبر،طمع در نیک نامی داشته باشد
2- نه شخص نیرنگ باز در بسیاری دوستان
3- نه بداخلاق در شرافت(وبزرگی و عزت)
4- نه بخیل در صله رحم
5- نه مسخره کننده مردم در دوستی صادقانه( با آنها )
6- نه کسی که مسایل فقهی کم می داند در قضاوت و دادگری
7- نه غیبت کننده در سلامتی از تعرض مردم
8- نه حسود در آسایش دل
9- نه کسی که برگناه کوچک خرده گیری می کند در آقایی(و سروری و محترم بودن نزد دیگران)
10- و نه مرد کم تجربه ای که رای خود را می پسندد در ریاست.
(بحار ج72ص189)
یکی از گناهانی که می تواند وزر و بال انسان شود و ناشی از عدم کنترل زبان می باشد، ناسزا گویی است. فحش و ناسزا علاوه بر اینکه سخنی زشت است که از دهان خارج می شود حق الناسی است که تا روز قیامت وزر و بال گوینده آن است و کمتر کسی است که بتواند از گوینده ناسزا راضی شود مگر انسانهای بردبار.
برخی از افراد بد دهان نیز در اطراف خود می بینیم که حرف عادیشان فحش و ناسزا شده و خدا نکند کاری برخلاف میل آنها انجام شود که در این زمان فحش و ناسزا را نثار زمین وزمان می کنند.
حضرت علی علیه السلام در خصوص انسانهایی با این ویژگی می فرمایند:
نادان ترین نادانها و یا کم عقل ترین کم عقلان کسی است که به سخن فحش شاداب است(غررالحکم حدیث3199)
این خصلت افراد ،آنها را به انسانهایی حقیر و منزوی تبدیل می کند و در سرای آخرت نیز روی خوشی را نمی بینند و باید پاسخگوی فحاشی های خود باشند
سال هاي سال است كه دل بيقراران و مشتاقانت در تب و تاب حضور گرانسنگت اي يوسف فاطمه(س) مي تپد و چه شب ها و روزهاي انتظار را طي كرديم و به اميد فرجت دعاي آمدنت را زمزمه نموديم...
فردا نيمه شعبان، زادروز تولد قائم آل محمد(ص) است.همان منجي كه با قدوم مباركش جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد، پليدي ها و ظلم ظالمان را نابود و حق را به حق دار خواهد داد...
به گزارش قدس آنلاین ، «یونس بن عبدالرحمن» از محدثان مشهور شیعه است که توفیق زیارت امام صادق، امام کاظم و امام رضا علیهمالسلام را به دست آورد. از مهمترین فضایل یونس این است که امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری علیهمالسلام برای او دعا کردهاند، همچنین امام علیبن موسیالرضا(ع) او را «سلمان» عصر خویش معرفی کرده و حتی بهشت را سه بار برای او ضمانت کرده است.
حدود یکهزار حدیث در کتب اربعه (چهار کتاب مهم حدیثی شیعیان) از یونس نقل شده است. یکی از این احادیث که در جلد 93 کتاب گرانسنگ بحارالانوار نیز نقل شده، دعای امام رضا(ع) براى صاحب الزمان(عج) است:
همانطور که کار نیک باعث روشنی در چهره و نور در قلب و گشایش در رزق و روزی و نیروی در بدن و محبت در قلوب دیگران می شود، گناه باعث تاریکی چهره و قلب و سستی در بدن و کمبود روزی و ایجاد نفرت در قلوب دیگران میشود. امام صادق (علیه السلام) در حدیثی زیبا گناهانی که آثار منفی و پیامدهای ناگوار برای انسان دارد را اینگونه توصیف فرموده اند:
اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِکُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَینِ؛
گناهی که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر مادر است.
منبع: علل الشرایع، ج 2، ص 584